Dag 15
Eerst dachten we nog een dag te blijven in Tortoli maar het kriebelt weer om verder te reizen.
We besluiten richting het zuiden in de buurt van Cagliari
een camping te zoeken, zodat we makkelijk naar de stad kunnen.
Als we om 11 uur de poort uit gaan rijden we via een
schitterende route via tal van viaducten en tunnels. Alleen op deze manier is het
mogelijk om hier een weg aan te leggen.
Het is ongeveer 100 km naar de camping die we hebben
uitgezocht via de ACSI app.
Er zou zelfs een heus fietspad zijn om vanaf deze camping
eenvoudig naar Cagliari te fietsen.
Net op tijd voor dat de siësta begint zijn we aan de
poort van camping Pine di Mare in Capitana.
De schrik slaat ons om het hart als we de regels van de
camping doorlezen en ontdekken dat er geen ANIMATIE team is. Dan worden we deze
keer niet in slaap gebonkt door de muziek of ander geblèr via microfoons en
boxen. Eigenlijk best jammer, na twee weken waren we er al een beetje aan
gewend.
Zelf mogen we een plaats van de dame achter de recepties uitzoeken
en het afgeven van onze campingcard van ACSI is genoeg en we krijgen ook nog 5
procent korting.
Plaats 16 blijkt een toppertje; mooi onder de boompjes en
lekker ruim.
We instaleren alles weer en gaan dan later in de middag
naar het strand. Dit blijkt een smalle strook te zijn langs de tuinen van
huizen die hier strak aan de zee staan.
Grote kiezels en weinig zand maar je kunt er wel lekker
zitten of pootje baaien.
Als we later bij de dame van de receptie horen dat op een
fiets naar Cagliari gaan gelijk staat aan zelfmoord vanwege het vele verkeer besluiten
we om morgen zelf de route naar de stad eerst maar eens met de auto te
verkennen.
Dag 16
Na een zeer rustige nacht en perfect uitgeslapen staan we
om 8 uur op, ontbijten met een vers broodje en gaan op pad. Het is half tien en
al behoorlijk druk op de weg. Veel mensen zijn voor een dagje strand op pad op deze
zondagmorgen. Het is één grote optocht naar het strand en van een fietspad geen
spoor! Dat begint pas als we al 5 km van de camping af zijn. Maar dan nog lijkt
het ons een te gevaarlijke onderneming om zelf naar de stad te fietsen tussen al
die scheurende motoren en de vele automobielen.
Ze hadden ons bij de receptie dus veilig en duidelijk voorgelicht!
Niet per fiets gaan dus.
Via de Camper app vinden we ook nog een camper
parkeerplaats midden in de stad.
We gaan daar eerst maar eens kijken of wij er kunnen
staan. Dat blijkt geen probleem met handen en voeten maken we de bewaker duidelijk
dat we graag twee nachten op een camperplaats willen staan. Is er ook een
toilet en douche vragen we en ook daarin is voorzien.
We maken een deal met de bewaker om de rest van onze
spullen te halen op de camping en om twaalf uur terug zijn.
Zo gezegd zo gedaan Om 11.45 uur staan we weer voor het
hek en krijgen we een plaats in de blakende zon.
Renée gooit al haar charmes in de strijd en vraagt of we
niet onder een speciaal gebouwd afdak mogen staan. De bewaker grijpt zijn
telefoon en belt de baas van de camperplaats. Over tien minuten is hij hier
zegt de bewaker. En precies 10 minuten later scheurt er een Toyota landcruiser
het terrein op en komt op ons af. Het is de baas en hij bekijkt de daktent
eens. Dan zegt hij: “Jullie mogen mijn plaats hebben voor twee nachten”. We
komen de prijs overeen, geen inschrijving en geen bonnetje. “Akkoord” zeggen we
en we hebben ook hier weer de mooiste plek van allemaal. Met jaloerse blikken
wordt er naar ons gekeken vanuit de campers die staan af te fikken in de
brandende zon. We krijgen een sleutel voor het gebruik van het toilet en voor
de douche moet je 50 cent betalen. Het is een dag en nacht bewaakt terrein en we
kunnen lopend de stad in en dat is wel zo prettig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten