Via Toscane naar Sardinië

Dag 7 en 8  Daktent als Basreflexbox en klinknagels

Invasie op de camping

Vanmorgen om 8 uur komen de eerste Italiaanse campers de camping oprijden.

Het wordt vandaag een complete invasie, het weer is uitstekend en leent zich in het bijzonder voor een weekend strand en zee. 

Dan is er ook nog aangekondigd dat er een DJ vanavond plaatjes komt draaien uit de 60-70-en 90 dus al met al een dag die nog wel een tijdje zal bij blijven.

“Genieten” moet je tenslotte in je vakantie iedere minuut, uur en dag.

Dan zijn er ook nog mensen die kans zien om van de 24 uur die in een dag zitten er 48 van te maken. Die vallen dan in de categorie extreme vakantie vierdes.

We starten de dag met een fietstochtje naar het centrum van Cecina en bezoeken uiteraard Mc Donalds voor een lekkere koffie plus zoetigheidje. Bij iedere Mc kun je tenslotte ook nog gratis internetten. Alleen in Italië hebben ze er een component bij bedacht. Je moet je creditcard nummer opgeven en dan kun je gebruik maken van het gratis internet. Nou zijn we best makkelijk in een hoop zaken maar om zomaar de gegevens van je creditcard rond strooien lijkt ons niet helemaal de goede weg, dus dan maar even niets posten.

We vervolgen onze weg door de stad en belanden in een kleinschalig groentewinkeltje waar we wat inkopen voor het avondmaal.

Bananen, komkommer, tomaten, pruimen en een heerlijk wijntje uit het vat wat in de winkel staat.

Voor twee euro heb je een heerlijk litertje wijn dat ook nog goed drinkbaar is.

Nog een klein bezoekje bij de Farmacie om nog een recept te scoren tegen eventuele zeeziekte.

Het is waarschijnlijk niet nodig, maar de straat van Bonifatius tussen Corsica en Sardinië staat bekent om zijn sterke stroming. Dus voorkomen is beter dan genezen.

Op naar Cecina Marina dat aan de kust ligt. Inmiddels kun je goed zien dat het weekend is. Op het strand is het overvol, iedere meter is bezet. Langs de boulevard gaan we naar ons vertrouwde adres Massimo waar we een crêpe wegwerken en een glas Sangria. Terug op de camping gaan we wat lezen en een klein middag tukje doen (Thomas) We verheugen ons op de zonsondergang. Voor het eerst is het mooi helder weer en vanaf de camping is het maar een minuut of tien lopen naar het strand.

Daar is het al een stuk stiller dan vanmiddag. Het is toch steeds fascinerend om de zon prachtig weg te zien zakken in de zee. We maken foto’s en een stukje film met de GoPro.

Terug op de camping horen we de eerste tonen van de D.J die de avond zal opvrolijken.

Het begint bescheiden, veel van de kinderen zijn nog niet in bed. Onder aanvoering van het animatie team hossen en swingen de kinderen dat het een lieve lust is.

Om half tien zijn we bij onze daktent en drinken we tot slot van de dag nog een Limonchello.

Even douchen en lekker onder de wol, weer een dag voorbij.

Net als we goed en wel onze draai gevonden hebben horen we dat de volume knop van onze D.J naar max wordt gedraaid en er komt nu een bak met geluid over de camping die zijn weerga niet kent.

Ik ben er honderd procent van overtuigt dat zelfs mensen met een hoorapparaat, waar onder ik zelf, en ik heb ze al uit, geen oog meer dicht doen.

Volgens de affiche gaat dit een uurtje of twee duren, dus hebben we uitgerekend dat ergens rond twaalf rustig zal zijn. We moeten het voor lief nemen we zijn tenslotte niet alleen op de wereld.

Van slapen komt niks, de resonantie van de bassen uit de mega boxen wordt overgenomen door de bak van onze daktent die van polyester is gemaakt. We denken dat op ieder moment de klinknagels waar het tentdoek mee vastzit het zullen begeven. Ik verwed er mijn hele pensioen onder dat de hoorapparaat fabrikanten hier goed garen bij spinnen. Het kan niet anders of er zijn weer nieuwe klanten voor zo’n ingenieus apparaat bij.

Eindelijk om half twee in de nacht gaat langzaam de volume knop naar nul, na drie en een half uur te hebben geluisterd naar een bak met herrie die zijn weerga niet kent J  Niet alles went!!                  

Dat is schijnbaar het lot van een camping aan het strand; iets magisch bij veel mensen maar niet bij ons.

Dag 9

Vandaag,na een gebroken nacht,maar weer eens wat orde in de chaos aanbrengen. We pakken de auto helemaal leeg zodat we een goed overzicht hebben hoe we het gaan indelen en gelijk kunnen we de spullen weer  eens goed schoonmaken, voordat we morgen aan boord gaan.
Bij de boeking hebben we de maten van de auto opgegeven en ook de hoogte. Er moet altijd extra betaald worden als je  bijvoorbeeld  een fietsendrager monteert. Wij hebben een oude fietsendrager opgebouwd tot kistendrager en om nu de extra kosten te ontlopen is deze demontabel.
En bij heel zorgvuldig pakken moeten we, voordat we aan boord gaan, de grote aluminiumkist en de drager in de auto kunnen laden. Dat betekent ieder gaatje benutten. Aan de hoogte hoeven we niets te veranderden, we hebben voor een halve meter bij betaald. Een uurtje werken, dan weer eens koffie drinken en weer een uurtje werken of voor de dertigste keer proberen of het Internet van de camping het alweer doet om de blog te verzenden naar Nederland.  Helaas laat deze verbinding ons al 24 uur in de steek. Halverwege de middag zijn we klaar met het indelen in de auto en alles past keurig zonder dat we zelf opgevouwen moeten zitten. 

Renée neemt nog een duik in het zwembad en regelt een tafel in het restaurant om vanavond nog maar eens een lekkere pizza naar binnen te werken.  Als we om 5 uur een koud biertje drinken krijg ik drie SMS jes dat de afvaart van de boot met een uur is vervroegd. 

Dat betekent voor ons heel vroeg uit de veren. We berekenen dat ongeveer half vijf de wekker moet gaan. Dat is effe schrikken.  Maar goed dat we via sms nog te bereiken zijn. Door het uitvallen van het Internet systeem zijn we per mail niet bereikbaar en hadden we voor hetzelfde geld de boot letterlijk gemist. We gaan nogmaals verhaal halen bij de receptie maar steeds vezinnen ze een andere smoes. Het komt door de harde wind of het is bij de provider niet goed. Wij denken zelf dat het netwerk het niet aankan als er in het weekend 10.000 jongeren tegelijk WhatsApp en Facebook  gebruiken. En dat daardoor het gammele netwek plat ligt.
Gelukkig hebben we door de sms net op tijd door dat het schip eerder vertrekt zodat  we geen probleem hebben.  Bij de receptie melden we gelijk dat we graag morgenochtend om 5 uur de camping willen verlaten. Na een klein spoed beraad van de directie mogen we op de afgesproken tijd van het terrein.
We genieten van het heerlijke avondmaal en gaan om tien uur met de kippen op stok.

Dag 10

Om kwart over vier ben ik wakker en sluip het bed uit.

Water koken voor de thee en heel zachtjes de laatste dingen in de auto en dan op kousenvoeten naar de receptie,  Drie man van de bewaking staan er klaar om ons uit te zwaaien. Op naar de boot.
Onderweg nog een bakkie thee en keurig op tijd zijn we in de haven.

Het laden van het schip gaat heel gemoedelijk en keurig op tijd, behalve als er een motorrijder zonder helm aan boord wil rijden. Hij wil vlak voor onze neus voordringen en dan ontstaat kortsluiting bij de stuurman. Hij is heel duidelijk in het terug dirigeren van de motorrijder en die kan niet anders dan  rechtsomkeer maken. Hij mag terug komen als hij zijn helm heeft opgezet en daarna keurig op zijn beurt wacht. Precies 08.15 uur gaan de trossen los en kiezen we het ruime sop. De volgende 9 uur dobberen we over de Middellandse zee richting Sardinië. 

De zee is een spiegeltje en al lezend en om ons heen kijkend komen we de dag wel door. Het lukt zelfs om even te appen met het thuisfront. Zo is iedereen weer op de hoogte van onze bezigheden :)

Klokslag 17.30 uur meren we aan in de haven van Olbia. Tot onze verrassing mogen wij als een van de eersten van boord en om 17.36 uur rijden we het eiland op. Het overnachtingsadres is maar 20 minuten rijden en de navigatie brengt ons er keurig naar toe.