Dag 11
Het inchecken bij het hotel is snel gefikst. Spullen op
de kamer gedumpt en dan op zoek naar een heerlijk avondmaal. Na een minuut of
tien lopen vinden we een Pizza restaurant, een van de zeldzame eetgelegenheden
op Italiaanse bodem J.
We proberen eerst of we een Prosecco kunnen krijgen want het is voor ons
vandaag ook nog een beetje feest. We kennen elkaar vandaag precies 37 jaar dus
wille n we dat meteen klein drankje vieren.
Maar helaas, geen Prosecco. Dan maar aan een rood wijntje,
ook lekker. We bestellen een lekkere salade vooraf en dan een medium pizza als
hoofdgerecht.
Wat schets onze verbazing, eerst komt de pizza van een
formaat waar je drie keer u tegen zegt.
We kijken de bediening aan en vragen: ”We zouden toch
eerst de salade krijgen?”
Oh, foutje in keuken ik zal het onmiddellijk herstellen.
Ze komt met twee dozen en daar gaan de pizza’s, zo groot als een wagenwiel in
en de dame beloofd ons dat ze deze later weer lekker warm zal opdienen.
Dan arriveren de salades, ook al van het formaat kingsize!
We genieten hier in volle teugen van.
De pizza’s worden ook weer opgediend en wij zien dat deze
echt weer opnieuw vers zijn gemaakt.
Een beetje tegen heug en meug wordt er een gedeelte van
de reuze wagenwielen verorbert en voor het gedeelte wat over is hoeven we geen
Doggy bag, maar het was wel erg lekker!
We kruipen onder de wol, morgen weer een nieuwe dag.
Dag 12
Om 9.00 uur zijn we reisvaardig en gaan we op pad. Nog
snel een brood uit de super en karren maar.
Het wordt een schitterende tocht over het Noord Oosten
van het eiland met als hoogtepunt Nuoro.
Een mooie stad en het bezichtigen waard. Maar parkeren is net als overal een hel. We worden dan ook deze keer door twee glimlachende agenten gevaagd niet voor een of ander belangrijke "Casa" te gaan staan maar ergens aan de rand van de stad en dat doen wij dan ook braaf.
Om 15.00 uur arriveren we bij de camping die we hebben
uitgezocht en krijgen we een mooi plaatsje. Ook deze camping is voorzien van
een animatieteam en met een groepje kinderen worden dansjes en liedjes van
Disney geoefend. Kennelijk voor vanavond wanneer het “kinderuurtje”, hier
genoemd “Baby Dance”, plaats vindt.
Wij gaan naar het strand om lekker af te koelen in een
kraak heldere zee.
Omdat we geen koelkast bij ons hebben gaan we iedere dag
dat we zelf koken op het laatste moment boodschappen doen voor de “koude
spullen” zoals vis of vlees. Tot nu toe zaten we altijd dicht bij een dorp of
had de camping een grote kampwinkel. Hier zitten we 4 km. Buiten de plaats en
de kampwinkel heeft brood en een heel klein ander assortiment. Er zijn geen
vlees of visproducten, alleen een paar vacuüm getrokken worstjes die we kunnen
wellen of bakken. Omdat we er op gerekend hadden brood met tomaten komkommersalade
en “iets van vlees of vis” te eten kiezen we nu voor de worstjes. We houden het
er op dat we een volgende keer niet nog eens de worstjes nemen. Een voordeel heeft deze camping: Je hoeft je portemonnee niet mee te nemen. Alles wat je koopt of gebruikt wordt op een soort creditcard bijgeschreven en aan het einde van je verblijf wordt alles afgerekend. De camping met de card en de rest graag "cash"
Dag 13
De fietsen worden voor de dag gehaald om de omgeving van
de camping eens te gaan verkennen. Eerst maar eens naar de dichtstbijzijnde plaats,
Tortoli. Dat is zo’n 4 km. fietsen over een niet al te drukke en vlakke weg. In
het stadje is een zeer lang gerekte winkelstraat met allerlei kleine winkels
met fraaie muurschilderingen zoals deze worsten en kaas koning.
En ook veel gelegenheid om koffie te drinken. Dat
gaan we eerst maar eens doen. We komen terecht bij een pizzeria ( hoe kan het
anders) en bestellen 2 Americani’s. Dat is espresso, aangelengd met heet water.
Er is een goede internetverbinding mogelijk en we hebben gelijk even contact
met Nederland.
Na de koffie fietsen we eerst een poosje rond en gaan
daarna door naar Arbatax.
Het is een half uur fietsen en we komen aan op een
gezellig strand met een kleine snackbar waar water en kleine snacks te koop
zijn. Je zit er heerlijk in de schaduw met uitzicht op zee. Voor vandaag vinden
we het wel ver genoeg en we beginnen aan de terug weg. Omdat in Tortoli bijna alleen
maar eenrichtingsverkeer mogelijk is zijn we op een gegeven moment de weg
kwijt. Bij een restaurant wordt Renée er op uitgestuurd om de weg naar de
camping te vragen. De eerste twee mannen kijken haar niet begrijpend aan.
Camping Cigno Bianco, nooit van gehoord! Dat schiet lekker op. Gelukkig weten 2
andere heren het wel en al snel zitten we weer op bekend terrein. In de loop
van de middag zijn we terug en gaan we weer afkoelen in de zee. Grappig te zien
dat de meeste mensen op dezelfde plek als gisteren op het strand zitten!
De bananen groeien voor je voordeur!!
Deze is speciaal voor Marjan
