zaterdag 6 augustus 2016

Vakantie perikelen !!



Dag 25

Camping met buitenaardse afmetingen.

We plaatsen nog snel even een blog in het restaurant van de camping in Alghero en genieten van een kop koffie met een croissant crème en gaan dan vandaag op zoek naar een camping waar we nog 3 nachten kunnen staan.
De drukte is aanmerkelijk toegenomen nu de Fransen en de Italianen ook massaal vakantie gaan vieren. Zeker in de weekenden is er een grote toeloop.
En voor we onze neus stoten en alleen maar ergens in een hoekje kunnen gaan staan van een of ander kampeerterrein hebben we ons voorgenomen de batterij campings die aan de noordkust van Sardinië liggen aan een uitgebreide inspectie te onderwerpen.
Via de App van de ANWB en ACSI hebben we al voorgeselecteerd en er al een paar aangevinkt.
We beginnen in de buurt van Porto Torres, maar daar vinden we niks geschiktst. Dan verder langs de kust naar Castelsardo maar ook daar een niet. Dan door naar Valledoria en hier is er wel een die misschien wat is. We maken een rondgang over de camping waar nog een paar kampeerplaatsen vrij zijn. Het is wel een “takken eind” van zee waar je via een smal pad dat langs allerlei vakantiehuisjes gaat naar het strand kunt lopen en het is er “beren druk”.
We overleggen nog bij de receptie en vragen gelijk hoe de WI-FI is. Nou, is het antwoord, je moet een beetje geluk hebben en als de wind goed staat heb je een redelijk signaal.
Ook hier haken we af. Dan naar Vignola Mare, via de App van ACSI gevonden. Het is een hele grote camping met maar liefs 700 toerplaatsen en dan staan er ook nog evenzoveel huisjes.

We melden ons keurig bij de receptie en daar wacht ons de volgende verrassing. We worden op “een golfkarretje met chauffeur” over het terrein geleid om een plekje uit te kiezen. Al snel zijn we het eens (en dat uit 700 plaatsen !!) en worden we weer netjes bij de receptie afgezet met het nummer van de uitgezochte plaats.

Als we ons daarna proberen aan te melden met de ACSI card krijgen we te horen: “Nee daar heeft u niks aan” en ook de ANWB camping kaart brengt geen oplossing. Alle 3 de kaarten die wij bij ons hebben kunnen zo de vuilnisbak in.
Eigenlijk raar dat dit zomaar kan. Eerst gedonder dat je alleen maar kunt aanmelden met je paspoort wat je moet achterlaten; wat officieel niet mag. Dan wordt geen enkele kampeerkaart geaccepteerd.
En als klap op de vuurpijl komen ze hier bij de receptie met de vraag of we lid zijn van de campingclub want als je dat niet bent betaal ook nog eens 1 euro extra per persoon bovenop het normale tarief. Schiet mij maar lek dacht ik. Maakt nou iedereen hier zijn eigen regels?
We hebben verder niets tegen de camping, het zijn mooie plaatsen en heel goed sanitair, maar als je al 52 euro betaald en nog eens 2 euro voor hun eigen kaart moet betalen en dan ook nog eens voor de WI-FI 5 euro per dag moet aftikken dan zitten we denk ik wel aan de max voor twee personen en een auto met daktent.
Als we in de folder zien dat het hoogseizoen hier maar 4 weken is, dan zal het daar wel aan liggen. Maar overdreven vinden wij het wel en dat veel campings eigen regeltjes maken is ook lastig, al zullen ze daar ook het recht wel toe hebben maar het komt de klantvriendelijkheid niet ten goede en dat is jammer.


Dag 26

De laatste dag op Sardinië komt in zicht. Vandaag alles een beetje ordenen, vooral het herpakken van de auto is best een klusje maar leuk om te doen bij een stralende zon en fijne temperaturen.
Wat het weer betreft mogen we niet klagen. Hier op het eiland was het weer de laatste weken super stabiel, we hebben tot nu toe twee keer een paar druppels regen gehad en dat was het.
Er zijn enkele landen in Europa waar dat anders was, bijvoorbeeld Nederland. Van het thuisfront krijgen we niet steeds de meest positieve updates. En dat is jammer voor de mensen die nu ook vakantie hebben en dagelijks een portie water over hun hoofden krijgen.
Gisteravond moesten we voor het eerst weer een lange broek aan en dat is dan toch weer even wennen.
Over het algemeen zijn we zeer positief over de vakantie hier. Na de hectische tijd thuis met verhuizen en verbouwen was een relaxte vakantie best fijn. Alhoewel het voor ons soms te relaxt was. Dat komt ook wel doordat veel campings wel aan het strand maar behoorlijk uit de bewoonde wereld liggen en het net te ver is om te lopen en te gevaarlijk om te fietsen.
Nou is een uurtje strand best heerlijk maar dagen achtereen in die zandbak gaan zitten bakken gaat ons te ver, bovendien is ons lijf daar totaal niet op ingesteld na al die jaren met actieve vakanties.
Maar klagen doen we niet, we hebben een goeie mix gevonden tussen bewegen en zitten.
En iedere dag heerlijk buiten te leven en eten is fantastisch.
Ook onze kampeeruitrusting kreeg de nodige aandacht. Steeds bij het opbouwen keken de mensen stomverbaasd naar de daktent en ook de luifel krijgt de nodige aandacht. Vooral het feit dat alles in no time uitstaat. We hebben wel 10 keer vertelt dat de luifel uit Australié komt. Er worden stiekem foto’s gemaakt en ook wel vragen gesteld. Terwijl onze daktent een Italiaans product is kennen weinig mensen hem.
Er zijn nogal veel verschillen in en evenzovele merken, een keus maken is soms moeilijk.
Maar als vakantievorm voor ons een topper.