Dag 25
Camping met buitenaardse afmetingen.
We plaatsen nog snel even een blog in het restaurant van
de camping in Alghero en genieten van een kop koffie met een croissant crème en
gaan dan vandaag op zoek naar een camping waar we nog 3 nachten kunnen staan.
De drukte is aanmerkelijk toegenomen nu de Fransen en de
Italianen ook massaal vakantie gaan vieren. Zeker in de weekenden is er een
grote toeloop.
En voor we onze neus stoten en alleen maar ergens in een
hoekje kunnen gaan staan van een of ander kampeerterrein hebben we ons
voorgenomen de batterij campings die aan de noordkust van Sardinië liggen aan
een uitgebreide inspectie te onderwerpen.
Via de App van de ANWB en ACSI hebben we al voorgeselecteerd
en er al een paar aangevinkt.
We beginnen in de buurt van Porto Torres, maar daar
vinden we niks geschiktst. Dan verder langs de kust naar Castelsardo maar ook
daar een niet. Dan door naar Valledoria en hier is er wel een die misschien wat
is. We maken een rondgang over de camping waar nog een paar kampeerplaatsen vrij
zijn. Het is wel een “takken eind” van zee waar je via een smal pad dat langs allerlei
vakantiehuisjes gaat naar het strand kunt lopen en het is er “beren druk”.
We overleggen nog bij de receptie en vragen gelijk hoe de
WI-FI is. Nou, is het antwoord, je moet een beetje geluk hebben en als de wind
goed staat heb je een redelijk signaal.
Ook hier haken we af. Dan naar Vignola Mare, via de App
van ACSI gevonden. Het is een hele grote camping met maar liefs 700
toerplaatsen en dan staan er ook nog evenzoveel huisjes.
We melden ons keurig bij de receptie en daar wacht ons de
volgende verrassing. We worden op “een golfkarretje met chauffeur” over het
terrein geleid om een plekje uit te kiezen. Al snel zijn we het eens (en dat uit 700 plaatsen !!) en worden
we weer netjes bij de receptie afgezet met het nummer van de uitgezochte
plaats.
Als we ons daarna proberen aan te melden met de ACSI card krijgen we te
horen: “Nee daar heeft u niks aan” en ook de ANWB camping kaart brengt geen
oplossing. Alle 3 de kaarten die wij bij ons hebben kunnen zo de vuilnisbak in.
Eigenlijk raar dat dit zomaar kan. Eerst gedonder dat je
alleen maar kunt aanmelden met je paspoort wat je moet achterlaten; wat
officieel niet mag. Dan wordt geen enkele kampeerkaart geaccepteerd.
En als klap op de vuurpijl komen ze hier bij de receptie
met de vraag of we lid zijn van de campingclub want als je dat niet bent betaal
ook nog eens 1 euro extra per persoon bovenop het normale tarief. Schiet mij
maar lek dacht ik. Maakt nou iedereen hier zijn eigen regels?
We hebben verder niets tegen de camping, het zijn mooie
plaatsen en heel goed sanitair, maar als je al 52 euro betaald en nog eens 2
euro voor hun eigen kaart moet betalen en dan ook nog eens voor de WI-FI 5 euro
per dag moet aftikken dan zitten we denk ik wel aan de max voor twee personen
en een auto met daktent.
Als we in de folder zien dat het hoogseizoen hier maar 4
weken is, dan zal het daar wel aan liggen. Maar overdreven vinden wij het wel
en dat veel campings eigen regeltjes maken is ook lastig, al zullen ze daar ook
het recht wel toe hebben maar het komt de klantvriendelijkheid niet ten goede
en dat is jammer.
Dag 26
De laatste dag op Sardinië komt in zicht. Vandaag alles
een beetje ordenen, vooral het herpakken van de auto is best een klusje maar
leuk om te doen bij een stralende zon en fijne temperaturen.
Wat het weer betreft mogen we niet klagen. Hier op het
eiland was het weer de laatste weken super stabiel, we hebben tot nu toe twee
keer een paar druppels regen gehad en dat was het.
Er zijn enkele landen in Europa waar dat anders was, bijvoorbeeld
Nederland. Van het thuisfront krijgen we niet steeds de meest positieve
updates. En dat is jammer voor de mensen die nu ook vakantie hebben en
dagelijks een portie water over hun hoofden krijgen.
Gisteravond moesten we voor het eerst weer een lange
broek aan en dat is dan toch weer even wennen.
Over het algemeen zijn we zeer positief over de vakantie
hier. Na de hectische tijd thuis met verhuizen en verbouwen was een relaxte
vakantie best fijn. Alhoewel het voor ons soms te relaxt was. Dat komt ook wel
doordat veel campings wel aan het strand maar behoorlijk uit de bewoonde wereld
liggen en het net te ver is om te lopen en te gevaarlijk om te fietsen.
Nou is een uurtje strand best heerlijk maar dagen
achtereen in die zandbak gaan zitten bakken gaat ons te ver, bovendien is ons
lijf daar totaal niet op ingesteld na al die jaren met actieve vakanties.
Maar klagen doen we niet, we hebben een goeie mix
gevonden tussen bewegen en zitten.
En iedere dag heerlijk buiten te leven en eten is
fantastisch.
Ook onze kampeeruitrusting kreeg de nodige aandacht. Steeds
bij het opbouwen keken de mensen stomverbaasd naar de daktent en ook de luifel krijgt de nodige aandacht. Vooral het feit dat alles in no time uitstaat. We hebben wel 10 keer vertelt dat de luifel uit Australié komt. Er worden stiekem foto’s gemaakt en ook wel vragen gesteld. Terwijl
onze daktent een Italiaans product is kennen weinig mensen hem.
Er zijn nogal veel verschillen in en evenzovele merken,
een keus maken is soms moeilijk.
Maar als vakantievorm voor ons een topper.
